Na een heerlijke nacht in onze camper geslapen te hebben snel alles in orde gemaakt en de wandelschoenen aangetrokken. Wij wilden met onze eigen ogen zien wat die Franse Kolonisten , volgens de reisinformatie, in 1840 voor invloed hadden gehad in Akaroa. Vanaf de camping zijn wij langs een steil wandelpad naar het havenplaatsje gelopen en ja hoor de eerste straat was Reu Lavad, verder waren er opmerkelijk veel Franse vlaggen en andere uitingen. Het is opvallend hoe in Nieuw Zeeland het cricket en rugby zo veel aandacht krijgt, in Akaroa, een plaatsje met nog geen 1000 inwoners, is in het centrum een prachtig cricketveld aangelegd, wat direct een oase van rust geeft. Om 12.00 uur hebben we nog even lekker de lunch in de camper genoten en zijn daarna op weg gegaan naar het zuiden. Het plan was om door te rijden naar Oamaru, maar door alle mooie vergezichten en andere bezienswaardigheden zijn wij uiteindelijk om 18.00 uur gestopt in Timaru. Aangekomen bij de receptie van de camping vertelden men ondermeer dat er bij zonsondergang dwergpinguïnsop het strand kwamen, na het eten maar snel weer de wandelschoenen aangetrokken en naar het strand gelopen waar het inmiddels donker was. En ja hoor, daar stonden inmiddels al wat mensen op de boulevard die ook voor de pinguïns kwamen, het blijkt dat in deze periode vader en moeder pinguïn naeen dag zoeken naar voedsel, op zee blijven en de kleintjes met elke golfslag naar het strand komen. Een volwassen pinguïn van dit soort wordt ongeveer 40 cm, wij hebben gelukkig een aantal kleintjes, zonder gebruik te maken van de flitser, kunnen vastleggen. Op het zuidereiland zijn meerdere plaatsen waar pinguïns aan land komen, maar ze zijn er alleen tussen zonsondergang en zonopgang. Terug gekomen in de camper zijn wij maar direct in bed gekropen, uiteraard beiden met een goed boek om het hoofd leeg te kunnen maken na zoveel mooie ervaringen.