Vandaag zijn wij vertrokken van het Catlins Kiwi Holiday Park in Chaslands met als eindbestemming het plaatsje Invercargill. We hadden ons een bijzondere opdracht gegeven, we moesten in Invercargill zoeken naar een huis in de Tweedstreet welke naast een oude ijsfabriek zou moeten staan. Daar heeft namelijk het huis gestaan van onze lieve Els van Ed, zij is namelijk lang geleden als klein meisje terug verhuist naar Nederland.

Wij vervolgden weer de Southern Scenic Route, volgens het E-N woordenboek betekent Scenic: van het landschap, vol natuurschoon, mijn vertaling is dus de Zuidelijke route langs een mooi landschap met veel natuurschoon en dat is echt zo, bij iedere baai hadden wij wel een fotomoment. Inderdaad is het een mooie route van ongeveer 612 km, welke loopt van Dunedin via Invercargill, Te Anau naar Queenstown.

Wij waren enige tijd op weg en reden langs een schitterend plaatsje Waikawa aan de Porpoise Bay waar wij dachten dat we gelijk even de koffiepauze konden houden. De baai heeft een prachtig strand met een stukje strand voor te waveborden in de golven. Ook is het mogelijk contact te leggen met dolfijnen door je te laten drijven op het water, de hectordolfijnen komen dan naar jou toe. Wij hebben helaas geen dolfijnen gezien, maar op een zeker moment zag ik wat mensen turen naar iets in het hoge gras, bleek het een geeloog pinguïn te zijn, die de weg een beetje kwijt was. Op afstand hebben wij, maar ook de andere bezoekers, mooie foto ’s van de pinguïn kunnen maken.Wij wilden ook beslist op het meest zuidelijke puntje van het zuidereiland komen, zo dicht mogelijk bij de Zuidpool, dus van Waikawa naar Slope Point was het maar een klein stukje over een onverharde weg. Waarschuwingsborden gaven echter aan deze weg niet te nemen in verband met ongelukken. Daarom hebben we maar besloten om het volgende meest zuidelijke punt te nemen en dat is het plaatsje Bluff. Want Bluff was voor ons beter te bereiken met de camper en had ook een mooi Sterlingpoint, zo’n wijzer met plaatsnamen en afstanden op een paal. Uiteraard zijn daar ook weer de nodige foto ’s van genomen om te bewijzen dat wij daar, op dat punt, ook echt geweest zijn.Daarna zijn we naar Invercargill gereden om het huis van Els te zoeken. Haar vader wist het betreffende huisnummer niet meer dus leek het wel een beetje het TV programma Vermist en ik de Derrek Bold speelde, In de supermarkt vroeg ik aan een medewerkster, waarvan ik de inschatting maakte dat zij het antwoord op mijn vraag wel zou weten, waar mogelijk de ijsfabriek heeft gestaan. Maar helaas, zij wist het niet, dus daarom maar de Tweedstreet afrijden en zelf kijken naar iets wat op een oude ijsfabriek of de resten daarvan moest lijken. De Tweedstreet is een brede straat met aan beide zijden van de rijbanen lage huisjes, het plaatsje heeft een rasterwerk van straten waar indertijd bij de aanleg niet zo op de ruimte is gelet. Na de straat twee keer geheel afgereden te zijn hebben we onze zoektocht maar beëindigd en zijn wij weer verder gereden. Inmiddels was het al weer 17.30 uur en tijd om een plaatsje te zoeken in het Top 10 Holiday Park in Invercargill.

Morgen weer vroeg uit de veren om de route 99 verder af te rijden richting Te Anau