Vandaag zijn wij van Te Anau naar Cromwell gereden, het plaatsje ligt weliswaar verder dan Queenstown, maar er is op zondagmorgen een leuke boerenmarkt in Cromwell, dus rijden we gewoon even wat verder. Wij kwamen aan het einde van de dag aan 228 km, dus het omrijden valt ook wel weer mee.

Wij zijn om 09.00 uur vertrokken, richting Cromwell en om hadden 10.00 uur een goede reden om te stoppen, in het plaatsje Mossburn waren er op een evenemententerrein brandweermensen doende met een competitie om snel water op een object te krijgen.Mijn brandweerhart begon weer hevig te kloppen, dat zag Bouchien direct en zij gaf aan, ga jij maar kijken dan maak ik de koffie klaar. Ik heb met name belangstelling voor het brandweerwerk als er nieuwe technieken te zien zijn. Maar met name doe ik het voor mijn kleinzoon Daniel, hij is helemaal weg van brandweer Sam, dus als ik een filmpje zou kunnen maken zou dat top zijn.De wedstrijd ging behoorlijk officieel met een Marshall, juryleden en een scheidsrechter met spuitbus en onder auspicien van de UFBA (United Fire Brigade Association) van Nieuw Zeeland. Ik heb na een aantal proefopnamen, een leuk filmpje kunnen maken van het afleggen op een bassin, in aanjaagverband, met twee stralen LD. Dit uitgevoerd door drie personen in aangepaste kleding zoals, helm, T shirt, trainingsbroek, en sportschoenen. Voor niet ingewijden zal ik snel het filmpje toevoegen als het mij lukt, dat zegt hun waarschijnlijk meer.

Uiteraard heb ik nog een gesprekje met een aardige brandweerman van Mussborn gehad en het een en ander gevraagd. De brandweer van Mossburn bestaat geheel uit vrijwilligers, in Nieuw Zeeland is evenals in Nederland 80 % van het brandweerpersoneel vrijwillig. Het is daar trouwens normaal dat het bedrijfsleven de plaatselijke brandweer sponsort, zij staan dan ook met naam, met verschillende lettergrootte vermeld op een bord bij de kazerne en op de brandweerwagen. Als tegenprestatie worden de sponsoren ieder jaar een keer bij de brandweer uitgenodigd voor een leuke dag met een etentje. De brandweer heeft daar meer uitrukken voor hulpverleningen dan voor brand, met name op de hoofdwegen (tweebaanswegen) zijn vaak ernstige auto-ongelukken te betreuren.

In het wapen van de brandweer van Mossburn staat een hert afgebeeld, Mossburn was de eerste plaats waar herten op de farm werden gehouden, hiervoor moesten zij natuurlijk wel eerst met behulp van helicopters gevangen worden.

Na een half uurtje zijn we doorgereden naar onze volgende stopplaats en dat was bij de Mid Dome (1473 m) dat zijn bergen tussen het plaatsje Five Rivers en Athol. Daar is al enige jaren een project om het uitwaaien van het zaad van de grove den tegen te gaan door het bespuiten van gebieden met grove dennen met behulp van helicopters. Er zijn dus veel stukken waar dode dennen staan, maar het zaad waait anders te veel over het land en waar een den staat groeit niets anders. Het feit is wel dat de dennen in het verleden geplant zijn om de bodemgesteldheid van de berghellingen te verbeteren.

Na het maken van een foto van een hele grote kerstboom, met als indicatie Bouchien er voor, zijn wij verder gereden naar Gaston. Daar was een winkeltje met o.a. heerlijke geneeskrachtige Manuka honing, van de Manuka Tree (Leptospermum) welke in dit gebied veel voorkomt.Maar ach, zagen we ook nog een leuk koffiestalletje dus toch maar even van die startende ondernemer een heerlijke beker Cappuccino gekocht, het deed niet onder voor die van een Starbucks.

Na een stukje rijden was het tijd voor de lunch en die hebben wij genoten bij Kingston aan Lake Wakatipu. Bleek er in het plaatsje Kingston zelfs nog een museum te zijn van een oude spoorlijn van Kingston naar de kust, in die dagen reisde men namelijk met de boot over het meer naar Kingston en ging dan met de The Kingston Flyer uit 1878 verder. De locs en de rijtuigen kunnen helaas niet meer rijden en het was eigenlijk een triest gezicht dit oude materieel zo te zien staan.

Het is altijd leuk als je langs een berghelling naast het water rijdt en je ziet een aanduiding als Devils Starway of The Remarkables, na de weg gereden te hebben weet je wat de reden was om het zo te noemen. Trouwens als er veel incidenten geweest zijn wordt dit aangegeven op een bord langs de weg als waarschuwing.

Zo reden we ook nog even langs Queenstown, de stad waar het bungy jumpen in 1988 uitgevonden is door A.J Hackett. We zijn op de brug gelopen waar de durfallen vanaf springen op ongeveer 43 m hoogte. Ook daar weer de nodige foto ’s en filmpjes van het springen van verschillende personen gemaakt, maar het daadwerkelijk springen door een van ons beiden hebben wij niet aangedurfd.

Cromwell ligt erg mooi aan Lake Dunstan maar heeft een deel van het oude gedeelte onder water zien verdwijnen toen even verderop, bij Clyde, een stuwdam gebouwd werd. Er zijn nieuwe huizen op een hoger deel gebouwd en is het resterende oude gedeelte heel mooi gerestaureerd. Cromwell geniet naast Alexandra bekendheid door de wijnbouw en fruiteelt, zoals appels, abrikozen, perziken en peren. Ondanks de droogte is er water genoeg voor de teelt, dat ter gecontroleerde irrigatie door de rivieren vanuit de Southern Alps wordt geleverd en door de Clyde Dam het hele jaar door gereguleerd wordt aangevoerd. Er zijn in die omgeving veel boerderijwinkels waar het fruit en andere lekkernijen verkocht worden.

Het installeren op deze camping, heeft wat langer geduurd dan anders, maar dat komt omdat we zelf mochten kiezen waar we wilden gaan staan op deze ontzettende grote camping.

Maar toen de camper eenmaal stond hebben we een mooie wandeling gemaakt naar het oude gedeelte van Cromwell.

We hebben toen we terug kwamen zelf nog even buiten de camper kunnen zitten.