Vandaag zijn wij om 10.00 uur vertrokken van het Top 10 Holidaypark in Westport, maar natuurlijk zijn we eerst nog even langs het strand geweest om te genieten van de zee en het strand.

Het beloofde een mooie zonnige dag te worden en wij waren er klaar voor.

Het valt ons op dat er geen echte zeewering achter het strand ligt en nu was goed zichtbaar dat een groot gedeelte van de oever weggeslagen was.

Vandaag was de langste dag dus hadden we bedacht om eerst naar het uiterste puntje van de westkust te rijden, welke bereikbaar was met de camper en dat was het plaatsje Karamea.

Voordat we in Karamea waren moesten er nog wel de nodige haarspeldbochten genomen worden om de nodige bergen te kunnen passeren.

We reden eerst langs een streek waar vroeger veel kolenmijnen waren, er was nog wel een mijn actief maar daar werden de kolen gebruikt om er in een fabriek zwavelzuur uit te winnen.

We hebben ook in het plaatsje Hector op het strand gezocht naar de kleine Hector dolfijnen, maar wij hebben ze niet kunnen vinden, volgens de informatieborden zwemmen ze veel langs de kustlijn en zijn ze in de zomer vanaf het strand te zien.

De Hector dolfijnen zijn in 1881 vernoemd naar Sir James Hector als dank voor het vele geologische onderzoek wat hij heeft gedaan in NZ.

Het strand bij Karamea is blijkbaar heel bijzonder want op het bord staat aangegeven dat je geen zand van het strand mag meenemen, wij hebben dus daarom goed de zolen van onze schoenen schoon gemaakt.

Nadat we bij het strand lekker hadden geluncht zijn we dezelfde weg weer terug gereden en bij Westport de 6 genomen richting Murchison.

Bouchien kookt altijd voor drie personen en nemen de laatste tijd de derde portie mee om bij de lunch op te eten, straks op het Noordereiland is dat niet meer nodig want dan eet Madelein die portie op.

Het is een mooie weg die een groot gedeelte langs de Buller River loopt, maar wij kwamen nu in het gedeelte van NZ waar de schade aan de wegen, veroorzaakt door de laatste aardbeving, gelukkig al is hersteld.

Op deze route wordt wel veel zwaar en breed materieel op diepladers vervoerd waarvan ik mij afvroeg hoe zij over de verschillende bruggen en passages op deze route kunnen rijden. We hebben deze dag uiteindelijk 300 km gereden maar komen nu meer richting Picton, de plaats waar wij op 28 december de oversteek gaan maken naar Wellington op het Noordereiland.

Om 19.00 uur stonden wij al weer uitgepakt op het KiWi Holidaypark in Murchison en konden nog even genieten van de laagstaande zon op deze langste dag in NZ.