Omstreeks 10.00 uur zijn we vertrokken van het Top 10 Holidaypark in Motueka, en gaan richting Parapara, naar ons volgende Top 10 Holidaypark.

We komen zaterdag wel weer terug op het park in Motueka en zullen daar ook de 1e kerstdag blijven.

Voor het eerst komen we nu bij een park waar wij al eerder gestaan hebben, maar met het oog op de vakantiedrukte in NZ leek het ons wel goed om hier van een plaats verzekerd te zijn op de 1e kerstdag.

De trip vandaag gaat naar het meest noordelijke deel van het Zuidereiland, daar is ook het Abel Tasman National Park.

De rit van Motueka naar Parapara is niet lang, het is maar 83 km, maar dan wel door de bergen met spannende bochten en afdalingen. We hebben nog wat meer in het noorden o.a. Collingwood bekeken en kwamen deze dag op totaal 116 km uit.

We gingen even van onze genavigeerde route af en daar zag Bouchien direct al een mooi strand aan de Sandy Bay bij Marahau.

Ook was daar veel bedrijvigheid op het strand, dus hebben we direct de camper langs de kant gezet en de stoeltjes uitgeklapt.

Met een kop koffie hebben we van afstand bekeken hoe de toeristen met watertaxi of kajak naar het diepere water werden gebracht om daar hun reis voort te zetten naar het Abel Tasmanpark.

In het Abel Tasmanpark kan je namelijk veel ondernemen, zoals wandelen, mountainbiken, kajakken of je laten vervoeren met een watertaxi.

Voor een ieder is het mogelijk om in het Abel Tasmanpark een wandeling te maken, je bepaalt zelf hoe lang de tocht mag zijn en op een afgesproken plaats wordt je weer opgehaald met een watertaxi. De langste wandeltocht van Nieuw-Zeeland is de Heaphy Track ofwel de langste Great Walk, waar je vier tot zeven dagen over doet en moet overnachten in hutten.

De Heaphy Track omvat alle landschapstypen en is de meest “botanische"van alle Great Walks.

Wij zijn dus in Collingwood geweest waar deze Heaphy Track begint en een paar dagen eerder in Karamea, aan de westkust waar deze track eindigt.

Tussen Golden Bay en West Coast liep al in de prekoloniale tijd een jade-handelsweg. Vondsten duiden op nederzettingen van moa-jagers aan de riviermondingen in het westen van het Kahurangi National Park.

Het strand was zo mooi en het water zo goed van temperatuur dat wij nog lekker even langs de kustlijn gewandeld hebben.

Dit deel van het zuidereiland is weer zo anders dan de rest van het eiland, hier hangen de kiwi ’s aan de struiken en wordt in strakke rijen hop en wijn verbouwd.

Het maakt het landschap al met al weer wat groener en met de grote hoogteverschillen kan je vanaf een lookout veel van de omgeving zien. We stonden, na een wandeling van 10 minuten over prachtig aangelegde vlonders, op een wel heel bijzondere Hawkes lookout in het Kahurangi National Park.

We zijn uiteindelijk, doordat het adres van het park niet duidelijk was aangegeven, doorgereden naar Collingwood, een van de bekende oude goudmijn stadjes.

Het Holidaypark lag op een mooie plaats aan het strand, wij kregen een plaats toegewezen waar je echt bijna op het strand stond.

Veel mensen komen naar dit park om te waveborden, dat is met een surfplank zonder mast je mee te laten drijven op de golven.

Uiteindelijk waren wij om 15.30 uur uitgepakt en konden kort van de zon genieten, er stak namelijk een korte hevige storm op waarna het hard ging regenen.

Het is bijzonder hoe snel het weer hier kan omslaan, men waarschuwt dan ook vooraf naar de weerberichten te kijken.