Vandaag was de bestemming Ohakune, om zondag op tijd bij het verhuurbedrijf te zijn moeten we uiterlijk zaterdagavond in Auckland zijn.

Dit houdt in dat we morgen van Ohakune naar Waitomo Caves en van daar de zaterdag naar Orewa Beach rijden, daar is een overnachtingsplaats welke het dichtst bij Auckland ligt.

We zijn om 09.00 uur vertrokken met een beetje bewolking en veel wind, maar dat blijkt normaal te zijn in deze vlakke regio aan de kust.

Het valt mij wel op dat er diverse manieren aandacht wordt gegeven voor het risico van een tsunami aan de kust.

Bij de lokale Brandweer van Foxton Beach zag ik een flyer hangen waarop duidelijk aangegeven wordt welke delen van als eerste te maken hebben met de uitwerking van een tsunami.

De Brandweer van Foxton Beach heeft het niet zo druk, gezien de getallen op het bord welke buiten de kazerne is geplaatst, maar u kunt altijd de volgende zijn staat er onder vermeld.

Bouchien had weer een leuke route “weg van de snelweg”bedacht en zo kwamen we gelukkig in het leuke plaatsje Wanganui terecht, Wanganui werd in 1840 gesticht door kolonisten uit de regio Wellington die verder getrokken waren.

Er zijn nog veel gebouwen in de oorspronkelijke staat gebleven wat een goed beeld geeft hoe het er vroeger uitgezien heeft.

Het winkelaanbod is vooral Action-niveau wat uitgebaat wordt door Chinezen, maar voor Bouchien was het daar het einde, leuke stoffenwinkeltjes e.d.

Er was ook wel veel leegstand te zien en veel winkelpanden werden gebruikt door weldadigheids-instellingen om het er nog een beetje vol uit te laten zien.

De grote merken zijn hier niet vertegenwoordigd, op een een filiaal van Specsaver na.

De naam Wanganui bestaat uit de Maoribegrippen whanga (haven) en nui (groot), waarmee verwezen wordt naar de monding van de Whanganui River.

In het plaatselijke Maoridialect wordt de “Wh"uitgesproken als w, hierdoor kwam in de 19e eeuw de schrijfwijze Wanganui in zwang als aanduiding voor de stad en regio, maar niet voor de rivier en het National Park.

Om 14.00 uur hadden we het wel gezien bij de winkels van Wanganui, welke trouwens wel allemaal een luifel hadden zodat wij droog van winkel naar winkel konden lopen.

We hadden de SH1 kunnen nemen dan was het 81 km naar Ohakune geweest, maar wij besloten de mooie, maar lastige, route met veel vergezichten langs de Whanganui River van 79 km te nemen.

Na de lunch bij het mooiste vergezicht zijn we nog vele malen gestopt en zijn uiteindelijk om 18.30 uur op onze bestemming in Ohakune aangekomen.

Op dit park stond ook een rijdend hotel van een Duitse reisorganisatie, dit houdt in je wordt met een touringcar naar je bestemming gereden en daar staat een trailer met een uitschuifwand klaar met slaapplaatsen op drie verdiepingen en dat 15 rijen achter elkaar.

De maaltijd wordt gezamenlijk voorbereid en achterop de trailers is er een keuken waar gekookt kan worden.

Waarschijnlijk was het internetgebruik van deze grote groep teveel voor het systeem want het lukte mij niet de blog en de foto ’s te uploaden.