Vandaag hebben we gezamenlijk aan de verwerking van de jaglet van Madelein gewerkt, met z’n drieën zijn we namelijk pas om 08.00 uur wakker geworden.

Na het ontbijt te hebben genoten hebben we snel de camper weer in orde gemaakt en zijn we om 10.00 uur op pad gegaan.

Wij hadden ons voorgenomen om vanaf Coromandel Town, de Pacific Highway route verder af te rijden en maar te zien waar vandaag de reis zou eindigen.

We waren nog maar een kwartier onderweg of we kregen een aankondiging langs de weg dat er over 3 km een mooie lookout zou zijn.

Het vergezicht vanaf die plaats was echt de moeite waard dus hebben we uit verschillende hoeken weer de nodige foto ’s geschoten.

De volgende stop was bij het strand van Matarangi, het is een mooi strand waar we even van het heerlijke water uit de oceaan genoten hebben.

Bij ieder strand wat we daarna tegenkwamen zijn we gestopt, uitgestapt en hebben van het mooie uitzicht genoten.

Omstreeks 13.00 uur waren we in Whitianga en zagen we daar een grote supermarkt, nu we met z’n drieën zijn moet er vaker inkopen gedaan worden, want de ruimte in de camper is beperkt. Het leuke was dat Madelein daar nog even haar laatste pakje sigaretten wilde halen, ook hier wordt het roken ontmoedigd, door het aanbod niet uit te stallen. Maar Madelein moest zich wel legitimeren, zij pakte haar rijbewijs maar dat werd niet geaccepteerd, alleen met het tonen van een paspoort zou zij sigaretten kunnen kopen. Dus wij weer terug naar de camper, kluis geopend, paspoort er uit terug naar de servicekassa, staat er een ander meisje en zegt zij doodleuk, ik vraag mijn supervisor wel even om jouw leeftijd te bepalen.

Bij een mooi plekje langs de one lane bridge bij Coroglen hebben wij onze lunch gebruikt.

Voor het eerst hebben wij nu meegemaakt dat op een one lane bridge twee auto ’s midden op de brug, in tegenovergestelde richting gestopt waren en de een niet voor de ander terug wilde rijden. Het gaat er om dat wanneer je zo ’n brug nadert en ook al heb je voorrang toch altijd even kijkt of de ander voor de stoplijn gestopt is.

In de buurt van Hahei ligt de Hot Water Beach, hier borrelt onophoudelijk warm water uit een ondergronds reservoir van oververhit water naar zee. Bij eb komt het warme water op het strand naar omhoog, bij vloed verdwijnt het dan weer in zee. Zo ongeveer twee uur voor en na laag water verzamelen zich elke dag hordes bezoekers met schoppen die er kuilen graven om eigen en gratis heilzame badkuipen te maken.

Bleek dat er vlakbij dat strand ook het Hot Beach Top 10 Holidaypark was, na overleg hebben wij toen maar besloten ons om 15.00 uur te melden bij de receptie voor een camperplaats. Nadat we de camper geïnstalleerd hadden zijn we via een mooie tegen de zon beschutte route vanaf het park naar het strand gelopen. Daar aangekomen zagen we op grote afstand bij de rotsen een grote groep mensen staan die kuilen aan het graven waren. Uiteraard hadden wij ook een schep gehuurd en met wat informatie van een omstander wisten wij waar we moesten graven en ja hoor het water was op bepaalde momenten zo heet dat je voeten zouden verbranden. Nadat ik een kuil voor een ander gegraven had ben ik heerlijk op een handdoekje zittend naar voorbijkomende mensen gaan kijken en ook hebben wij nog even van de verkoelende golven genoten. Heel vertederend was het Duitse jongetje wat naast ons met zijn tegen de zon beschermende kleding en een klein plastic schepje een kuil voor zichzelf aan het graven was.

Om 17.00 uur hielden wij het uiteindelijk voor gezien op het strand en zijn wij terug gelopen naar onze camperplaats om daar nog even verder te genieten van de zon.

Voor het eerst in deze vakantie hebben we gebruik gemaakt van de mogelijkheid om te koken aan de buitenkant van de camper.

Het weer bleef mooi en om 20.00 uur konden we nog heerlijk buiten eten.

Het uploaden van de foto ’s gaat helaas wat langzaam, ik probeer het zo snel mogelijk in te halen.